De gevallen Oxfam-topman Roland Van Hauwermeiren heeft een lange brief geschreven aan de nieuwsdienst van VTM. Daarin geeft hij beschaamd toe dat hij tot drie keer toe intiem contact had met een dame, in zijn huis op Haïti. ‘Maar het was een volwassen dame, geen slachtoffer van de aardbeving, geen prostituee. Ik heb haar zeker geen geld gegeven.’ Van Hauwermeiren ontkent met klem dat er feestjes werden betaald met geld van de ngo. ‘Geld van de organisatie voor seks- of andere feestjes? Volledige onzin.’ Hij zegt dat hij streng optrad tegen medewerkers die omgang hadden met prostituees. ‘Dat leverde me de bijnaam “Terminator” op.’ De man meent ook te weten wie de info over hem gelekt heeft. ‘Een Britse werknemer van mij in Liberia ligt aan de bron van de verwerpelijke info. Hij werd lang voor de gemelde feiten door mij ontslagen wegens vermoedens van overmatig drankgebruik en wangedrag jegens stafleden.’
Ramaphosa nieuwe president Zuid-Afrika
Het Zuid-Afrikaanse parlement heeft Cyril Ramaphosa tot nieuwe president verkozen. Dat gebeurde daags nadat Jacob Zuma was opgestapt als staatshoofd.
Twee belangrijke oppositiepartijen, de Strijders voor Economische Vrijheid (EFF) en de Democratische Alliantie (DA), weigerden voor de voorzitter van het Afrikaans Nationaal Congres (ANC) te stemmen. Leden van de EFF verstoorden de zitting en vertrokken zelfs uit het parlement.
Ramaphosa (65), een oud-vakbondsman die steenrijk werd als zakenman, was sinds 2014 al vicepresident en werd in december ook partijleider van het ANC.
Beweging.net boos op N-VA
Beweging.net, de koepelvereniging van de christelijke arbeidersbeweging, haalt uit naar verschillende ministers en staatssecretarissen van de N-VA. ‘De maat is vol’, zegt voorzitter Peter Wouters in een opiniestuk met als titel ‘Het middenveld is geen chihuahua’, op de site van Beweging.net. Hij beschuldigt de N-VA-excellenties ervan dat ze de autonomie en vrijheid van het middenveld proberen te beknotten. ‘Het patroon dat erachter zit, wordt alsmaar zichtbaarder.’ Vooral de inval bij de organisatie Globe Aroma lijkt Wouters zwaar op de maag te liggen. Die Brusselse vzw organiseert kunstprojecten met nieuwkomers en Brusselaars. ‘Iedereen die zich niet kon legitimeren, werd opgepakt. Het intimideren van middenveldorganisaties neemt stilaan schrikwekkende proporties aan. Want Globe Aroma is nog maar het topje van de ijsberg. Daardoor leggen heel wat middenveldorganisaties zich uit angst al een vorm van zelfcensuur op. Wat een pervers effect is dat?’
17 doden bij schietpartij in VS
Bij de schietpartij op de middelbare school in Parkland, een stad in het zuiden van Florida, zijn zeventien doden gevallen. Dat zegt de plaatselijke sheriff, Scott Israel. De verdachte die gearresteerd werd, is een ex-leerling van de school.
Sheriff Israel zegt dat twaalf dodelijke slachtoffers in het schoolgebouw van de Marjory Stoneman Douglas High School aangetroffen werden. Twee anderen lagen buiten. Eén slachtoffer werd gevonden in een straat in de buurt. Volgens Israel kwamen ook twee slachtoffers om, nadat ze naar het lokale ziekenhuis gebracht waren.
De verdachte, Nikolaus Cruz (19), opende het vuur met een AR-15, een halfautomatisch wapen, nadat hij het brandalarm had doen afgaan. Hij was van school gestuurd ‘om disciplinaire redenen’.
N-VA plaatst vraagtekens bij verbod om te vliegen boven Laken
N-VA wil ‘minstens laten onderzoeken’ of het verbod op vliegbewegingen boven het koninklijk domein van Laken kan worden opgeheven. In de discussie over het vlieglawaai rond Zaventem, speelt dat verbod een grote rol. ‘Als je een aantal vluchten kan sturen langs het grote, dunbevolkte koninklijk domein en daarmee de last voor de rest kunt verminderen, waarom zou je het dan niet onderzoeken? Wij vinden dat een goede piste’, zegt de N-VA. De Franstalige zakenkrant L’Echo meldde vanmorgen dat ook het Directoraat-Generaal van de Luchtvaart (DGLV) het vliegverbod boven het paleis van Laken in vraag stelt.
Canadees wint 10 km schaatsen
Geen Nederlands goud op de 10 km bij de mannen in het schaatsen. Wel een Canadese eindzege, al is Ted-Jan Bloemen een genaturaliseerde Nederlander. Hij verpulverde het olympisch record en zijn tijd van 12’39” kon door niemand worden verbeterd. Jorit Bergsma, wel Nederlander, werd tweede en Bart Swings eindigde als achtste. De Nederlandse favoriet Sven Kramer werd pas zesde. ‘Ik ga dus nooit in mijn carrière de 10 kilometer winnen op de Olympische Spelen. Onwijs klote is dat. Ik heb er jaren alles aan gedaan, maar het was gewoon niet goed genoeg vandaag.’
Nieuw soort vogelgriep bereikt de mens
Het Centrum voor Gezondheidsveiligheid van Hongkong zegt dat een 68-jarige vrouw aan de oostkust van China besmet was geraakt met de H7N4-vogelgriep. Volgens de Chinezen is het de eerste keer dat het H7N4-virus bij een mens wordt ontdekt.
De eerste symptomen van het vogelgriepvirus werden op 25 december vastgesteld bij de vrouw. Ze werd op 1 januari in het ziekenhuis opgenomen, waar ze op 22 januari weer werd ontslagen. ‘Ze was in contact gekomen met levend gevogelte, voor de symptomen zich begonnen te manifesteren’, meldde de regering in Hongkong.
De meest voorkomende vogelgriepvarianten bij mensen zijn H5, H7 en H9. Het H7-virus heeft negen bekende varianten, waarvan H7N4 er één is. Bij de meeste varianten komt besmetting bij mensen zeer weinig voor.
12 procent overtredingen op witte kassa
Bij vijfduizend controles het voorbije jaar in horecazaken met een witte kassa, bleek twaalf procent in overtreding. De kassa was er niet geactiveerd zoals het hoort, bevestigt de FOD Financiën. In 5,77 procent van de horecazaken werd een tweede, niet-geregistreerde kassa aangetroffen. ‘We blijven controleren en sanctioneren’, beklemtoont de woordvoerster, na kritiek van de Belgian Restaurants Association (BRA).
De sectorvereniging haalde in de krant La Libre Belgique uit naar ‘het gebrek aan politieke moed’ rond de invoering van de witte kassa. Volgens Miguel Van Keirsbilck van de BRA zijn, twee jaar na de start van het systeem, tachtig procent van alle restaurants met een witte kassa uitgerust, maar zijn die lang niet allemaal aangesloten. Hij heeft het over ‘de helft’ van de restauranthouders die het spel niet meespeelt zoals het hoort en dus aan oneerlijke concurrentie doet. Probleem is ook dat alleen controles kunnen bevestigen of een witte kassa correct is aangesloten.
Tekort van 4 miljard op Belgische handelsbalans
De Belgische handelsbalans stevent af op een tekort van ongeveer 4 miljard euro in 2017. Dat blijkt uit een eerste, voorlopige schatting van het Instituut voor de Nationale Rekeningen (INR). Zowel de uitvoer (+7,6 procent) als de invoer (+7,4 procent) steeg in 2017.
Voor de eerste elf maanden van het jaar ligt het gecumuleerde handelsbalanstekort al op 2,3 miljard euro. De eerste jaarhelft waren er nog maandelijkse tekorten, vooral te wijten aan de hogere olieprijs. Maar vanaf de tweede jaarhelft verbeterde de situatie. Al laat de maand december opnieuw een fors tekort optekenen van 1,9 miljard euro: het grootste sinds midden 2016.
Kind uit zwembad Halle gehaald, toestand niet duidelijk
In het zwembad van Halle is vanmiddag een kind van vijf uit het water gehaald, meldt VTM Nieuws. Het is nog niet duidelijk of het kind in de problemen raakte tijdens het zwemmen, of er een medisch probleem was.
Het kind is intussen overgebracht naar het ziekenhuis. Volgens de politie is het er erg aan toe.
Het zwembad werd na het incident ontruimd, zodat de hulpdiensten rustig hun werk konden doen. Het is niet duidelijk of het zwembad gesloten blijft.
opnieuw en opnieuw
Amerika heeft een groot probleem
Achttiende schietpartij op school in de VS dit jaar
In de 45 eerste dagen van 2018 werd er al achttien keer geschoten op scholen in de VS. Een hallucinant cijfer. Actiegroep Everytown for Gun Safety trekt alweer aan de alarmbel. ‘We hebben een immens probleem als land.’
gjs, al, bbd
Gisteren doodde Nikolas Cruz (19) zeventien kinderen en leerkrachten in een school in Parkland (een mooie, rijke buurt in Florida). De jongeman werd een uur later gearresteerd, hij had geprobeerd het terrein te verlaten, samen met andere vluchtende jongeren.
De schutter was vorig jaar van school gestuurd, naar verluidt omdat hij leerlingen had bedreigd en messen had
meegenomen naar school. Hij was volgens de medeleerlingen verzot op wapens en jagen, postte foto’s met wapens op sociale media en maakte grapjes over mensen neerschieten. Hij zou psychische problemen hebben gehad en ging naar een speciale school voor leerlingen met emotionele en gedragsproblemen.
Toch kon deze kennis het bloedbad van gisteren niet voorkomen. Niemand had blijkbaar de politie verwittigd over zijn gedrag op sociale media. En ook al stond hij onder psychologische begeleiding, toch kon hij aan wapens geraken. Na het bloedbad richtte de plaatselijke sheriff Scott Israel zich dan ook tot alle Amerikanen: ‘Als je op sociale media verontrustende foto’s ziet van bommen of vuurwapens, laat het dan weten aan de politie.’
Achttiende schietpartij dit jaar
Dit is al de achttiende schietpartij in een school dit jaar. En we zijn amper halfweg februari.
In acht van de gevallen werd minstens één schot afgevuurd maar raakte niemand gewond. Tweemaal ging het om een leerling die zelfmoord pleegde met een geweer binnen de schoolgebouwen. Bij alle andere feiten vielen gewonden en/of doden. (Onderaan dit artikel vindt u een overzicht)
Wanneer we de cijfers van vorige jaren bekijken, zien we dat het aantal schietpartijen in scholen dit jaar opmerkelijk gestegen is. 2014 was ook geen goed jaar – toen waren er al vijftien schietpartijen gebeurd tegen 14 februari – maar andere jaren ligt het aantal voorvallen toch een stuk lager.
’We hebben een immens probleem als land’
De cijfers van schietpartijen worden bijgehouden door Everytown for Gun Safety, een actiegroep die pleit voor het veranderen van de wapenwet. ‘Als je kijkt naar alle manieren waarop kinderen in contact komen met wapengeweld, besef je wat een immens probleem wij hebben als land’, aldus Sarah Tofte, directeur bij Everytown. ‘We verdienen het om te leven in een plaats waar kinderen vrij zijn van wapengeweld in hun huizen, scholen en gemeenschappen.’
In de Senaat kwam de Democratische senator Chris Murphy kalm en emotioneel tussenbeide en stelde dat dit soort incidenten nergens anders gebeurt. Volgens hem zit Amerika met een epidemie van schietincidenten, het ene al zwaarder dan het andere. ‘Dit is geen toeval, dit is geen pech. Dit is het gevolg van ons gedrag. Wij zijn verantwoordelijk. Het maakt me doodsbang, als vader, dat dit parlement de veiligheid van mijn kinderen niet ernstig neemt.’
Maar dat het tot een aanpassing van de wapenwet komt, is onwaarschijnlijk. President Donald Trump tweette woensdag wel dat geen kind of leraar zich onveilig zou mogen voelen in een Amerikaanse school. Maar de wapenlobby is al meermaals een bondgenoot van Trump gebleken.
De Republikeins senator Marco Rubio riep al op om terughoudend te zijn bij het oordelen over de politieke aspecten van de tragedie, zoals de wapenwetten. Hij vroeg een ‘dieper gesprek over waarom deze dingen gebeuren’.
Sinds Adam Lanza in december 2012 op de basisschool Sandy Hook 26 mensen neerschoot en daarna zichzelf van het leven beroofde, zijn er al 273 schietincidenten geweest op Amerikaanse scholen. President Obama beloofde toen ‘a meaningful action’ aan om dit te voorkomen. Veel is er evenwel niet gebeurd.
Overzicht schietpartijen op Amerikaanse scholen dit jaar:
3 januari, St. Johns, Michigan Na drie dagen in 2018 is het eerste incident een feit op de East Olive Elementary School in St. Johns. Een 31-jarige sterft er aan een zelf veroorzaakte schotwonde op het parkeerterrein.
4 januari, Seattle, Washington In de New Start High School wordt een schot afgevuurd. De kogel vliegt een kantoor binnen, maar verwondt niemand.
10 januari, Sierre Vista, Arizona In een toilet van de Coronado Elementary School wordt een tiener dood teruggevonden. Het blijkt een geval van zelfdoding te zijn.
10 januari, San Bernardino, Californië Minstens één schot wordt afgevuurd op de California State University. Een raam van een leslokaal wordt vernield, niemand raakt gewond.
10 januari, Denison, Texas Een accidentele schietpartij in het Grayson College Criminal Justice Center, waar de kogel door de muur van een klaslokaal vliegt. Daarbij raakt niemand gewond.
15 januari, Marshall, Texas Meerdere geweerschoten zijn te horen op een campus van Wiley College in Marshall. Zeker één kogel vliegt door een gebouw met studentenkoten, maar niemand raakt gewond.
20 januari, Winston-Salem, North Carolina Een footballspeler van Winston-Salem State University wordt neergeschoten en gedood op een evenement in Wake Forest University.
22 januari, Italy, Texas Een zestienjarige neemt een semi-automatisch pistool mee naar de Italy High School. Een tienermeisje wordt geraakt, maar overleeft het.
22 januari, Gentilly, New Orleans Net buiten de poort van de NET Charter High School wordt een veertienjarige jongen geraakt door een kogel. Hij komt ervan af met verwondingen.
23 januari, Benton, Kentucky In de Marshall County High School begint een vijftienjarige scholier met een geweer in het rond te schieten. Er vallen twee doden en vijftien gewonden.
25 januari, Mobile, Alabama Scholier Jonah Neal (16) haalt zijn wapen boven op de campus in de Murphy High School. Zijn vizier staat niet goed afgesteld: niemand raakt gewond.
26 januari, Dearborn, Michigan Op de parking van de Dearborn High School wordt geschoten vanuit een wagen. Niemand raakt gewond.
31 januari, Pennsylvania Tijdens een vechtpartij op de Lincoln High School wordt geschoten. Een 32-jarige man overlijdt.
1 februari, Los Angeles, Californië Aan de Salvador B. Castro Middle School gaat een pistool ongewenst af. Vijf kinderen lopen verwondingen op.
5 februari, Oxon Hill, Maryland Een tiener wordt net buiten de Oxon Hill High School neergeschoten. Hij overleeft het.
5 februari, Maplewood, Minnesota Met het wapen van een agent begint een leerling in het Harmony Learning Center te schieten. Daarbij raakt niemand gewond.
8 februari, New York, New York Een tiener wordt opgepakt, nadat hij een schot heeft afgevuurd binnen de muren van de Metropolitan High School. Niemand raakt gewond.
14 februari, Broward County, Florida Oud-student Nikolas Cruz (19) dringt de Stoneman Douglas High School binnen en schiet zeventien mensen dood.
Frankrijk
‘Patriottische’ dienst voor 18-jarigen duikt weer op
Macron wil jongeren in dienst van het vaderland laten werken
De Franse jongeren mogen zich vasthouden aan de takken van de bomen. President Emmanuel Macron wil drie maanden verplichte leger- of burgerdienst invoeren. Maar zelfs het leger ziet dat niet zitten.
Giselle Nath
‘Service national universel’ (SNU) of de invoering van een algemene burgerdienst voor jongeren: dat beloofde de jongste Franse president destijds in zijn kiescampagne. Nu neemt dat plan vaste vorm aan. Macron wil dat elke jongere zich drie tot zes maanden in dienst stelt van het vaderland. Het gaat om een verplichte dienst voor jongens en meisjes. ‘Maar ze moeten niet massaal in de kazerne zitten’, beloofde de president.
Wat mag de Franse 18-plusser verwachten?
Voorlopig nog veel geïmproviseer van de regering. Macron is vastbesloten om de grote lijnen door te drukken, maar alle politieke partijen hebben vragen bij zijn voorstel. De nationale dienst is verplicht voor iedereen die er medisch toe in staat is. Macron staat op de ‘blootstelling aan het militaire’, maar wil ook een optie voor niet-militaire ‘burgerdienst’ voorzien. Als voorbeeld wordt de inschakeling bij de politie genoemd. Na hun achttiende verjaardag hebben jongeren drie jaar de tijd om hun SNU uit te voeren.
Het doel? Macron legde in zijn verkiezingsprogramma veel nadruk op de kennismaking met de strategische belangen van het land, en omgang met problemen als terrorisme en natuurrampen. Anderen vinden dat de burgerdienst belangrijk is voor het maatschappelijke engagement en de sociale cohesie.
Elk jaar zouden 600.000 tot 800.000 jongeren in aanmerking komen. Over een vergoeding voor de jongeren is niets bekend. Eind april komt de regering met een meer gedetailleerd voorstel, vanaf 2019 moeten de eerste dienstplichtigen aan hun burgerdienst beginnen.
Niet iedereen gaat ermee akkoord
De parlementaire commissie die de SNU voorbereidde, noemde een verplichte burgerdienst ‘niet nodig en niet wenselijk’. Zij kwam met een ander voorstel: een vrijwillig traject van ‘nationale dienst’ in drie etappes. In het middelbaar onderwijs een burgerstage, vanaf 16 jaar een inlevingsweek om jongeren ‘buiten hun eigen sociale milieu’ te laten komen, en ten slotte de optie van een vrijwillige burgerdienst (die nu al bestaat). Maar Macron trok deze week een stevige streep door dat alternatief. ‘We gaan wel degelijk voor de verplichte legerdienst’, zei regeringswoordvoerder Benjamin Griveaux.
Probleem: ook het leger is tegen. ‘Het is niet onze rol om burgersoldaten op te leiden die nooit zullen vechten’, klinkt het in Le Monde. Ook jongerenorganisaties zijn tegen. ‘Een verplichting suggereert dat jongeren moeten worden heropgevoed, terwijl dat in de school moet gebeuren’, zegt UNEF, de nationale bond voor universiteitsstudenten. ‘Je zorgt niet voor beter samenleven door een dienstplicht. Jongeren halen liever betekenis uit hun eigen daden en keuzes.’
Zeker is wel dat de dienstplicht de Franse staatskas enorm veel zou kosten. Jaarlijks gaat het om 2 tot 3 miljard euro, met nog eens tot 5 miljard euro erbij als men de jongeren ook logement wil aanbieden.
En bij ons?
Ook bij ons keert de oproep om de dienstplicht te herinvoeren af en toe terug. In 2016 zei econoom Brieuc Van Damme dat je door ‘jongeren van diverse origine samen te stoppen, het racisme kunt laten wegsmelten’. Minister van Jeugd Sven Gatz (Open VLD) was voorstander.
Net vanwege dat argument is de Franse extreemrechtse partij FN trouwens niet gewonnen voor Macrons plan. ‘We zijn in principe voorstander, maar niet als het dient om een gedwongen multiculturalisme op te dringen’, zei de vicevoorzitter van het FN, Nicolas Bay.
Het beeld
Ga zitten en geniet
(AN)
Het is winter in Italië. Tussen de wolken in de verte is de ondergesneeuwde vulkaan Vesuvius te zien. Ook de populaire toeristische havenstad Napels ligt er een beetje verlaten bij. Op deze goedkope plastieken tuinstoel is het in de zomer zalig genieten van het prachtige uitzicht. Vandaag lopen de weinige overgebleven toeristen de eenzame stoel zonder omkijken voorbij.
Het uitzicht is nochtans even schilderachtig. De hevige regenval toverde de dijk om tot een glanzende spiegel. De donkere wolken weerspiegelen in het water, en vormen samen een kunstig stilleven.
ECONOMIE
Verzet bij Carrefour tegen automatisering
Kassiersters vechten tegen windmolens
Met een boycotactie van de selfscankassa’s proberen de werkneemsters bij Carrefour in Bergen hun job te redden. Dat zal niet lukken. Technologische vooruitgang laat zich niet indijken.
Johan Rasking
‘Boycot de selfscankassa’s! Ze betekenen de dood van de kassiersters.’ Die oproep was gisteren te lezen op sociale media en in de Carrefour-hypermarkt van Bergen plakte het personeel de ‘automatische’ kassa’s af met tape – om ze onbruikbaar te maken.
De symbolische protestactie kon op begrip rekenen bij de klanten, zegden de vakbonden. Maar de directie van Carrefour zag dat anders: ‘De klanten verliezen hierdoor meer tijd en dreigen hun inkopen bij de concurrentie te doen’, aldus Carrefour-woordvoerder Baptiste van Outryve.
Volgens Van Outryve neemt het succes van de selfscan sterk toe. ‘Het gebruik is in drie jaar verdubbeld en we zijn op weg naar een situatie waarbij een meerderheid van de klanten er een beroep op doet. Dat is voor ons geen verrassing. We weten al jaren dat lange wachtrijen aan de klassieke kassa’s, waar de producten nog gescand moeten worden, een van de grootste ergernissen van de klanten zijn.’
Personeel en klanten hebben tegengestelde belangen
Het protest in de Carrefour van Bergen is een mooi voorbeeld van de tegengestelde belangen van personeel en klanten.
Voor de klanten zijn – naast de prijs en de versheid van de producten – vooral comfort en snelheid cruciaal en voor hen zijn technologische vooruitgang en automatisering een pluspunt. Voor de kassiersters, die niet meer zo talrijk nodig zijn, is het een achteruitgang.’
Op zoek naar alternatieve acties
Tegelijkertijd is het een interessant voorbeeld van de zoektocht van de vakbonden naar alternatieve protestacties, zonder meteen naar het stakingswapen te moeten grijpen. Die zoektocht verloopt vaak erg moeizaam.
Zo lukt het maar niet om bij het openbaar vervoer een geslaagde betaalstaking te houden, waarbij de klanten gratis mogen meerijden. De betrokken personeelsleden, zoals buschauffeurs of treinconducteurs, zitten in een juridisch vacuüm. Wie meedoet aan een betaalstaking, riskeert een tuchtsanctie. Het is dus niet zo vanzelfsprekend om de eigen werkgever te treffen zonder over te gaan tot echte sabotage, wat een strafbaar feit is.
Het is evenmin eenvoudig om solidariteit te verkrijgen in de buitenwereld, in het geval van Carrefour bij de winkelende klanten. In het recente verleden bleven oproepen tot maatschappelijk verzet en de boycot van een harteloze werkgever zonder succes. Het meest illustere voorbeeld was de totaal mislukte boycot van Renault-wagens na de botte sluiting van de autofabriek in Vilvoorde, in 1997.
Zoals Ned Ludd die in 1779 weefgetouwen vernielde
Met hun actie tegen het selfscannen schrijven de kassiersters van Carrefour zich bij in een historische verzetsbeweging tegen technologische vernieuwing en automatisering en de bijhorende vrees voor jobverlies.
Dat verzet is eeuwenoud en gaat terug tot het zogenaamde Luddisme, genoemd naar ene Ned Ludd. Hij was een Engelse arbeider die in 1779 twee weefgetouwen zou hebben vernield als aanklacht tegen de verdringing van de wevers – ambachtslui – door machines en massaproductie in de opkomende textielindustrie.
De Luddieten zijn het symbool geworden van de sociale strijd tegen de impact van technologische vernieuwing. Een verloren strijd, want niets heeft de industrialisering kunnen tegenhouden – en de geschiedenis leert dat er uit die economische groei ook sociale welvaart is voortgekomen.
Denk ook aan de beroemde stoker op de elektrische trein – intussen een uitdrukking geworden als het gaat over het tegenhouden van de vooruitgang. Maar het klopt dat Engelse vakbonden, lang na de invoering van de elektrische trein, nog actie voerden om te bekomen dat naast een machinist ook een stoker op de trein bleef meerijden.
Trend is onomkeerbaar
De stoommachines in de weverijen en de assemblageband in de autofabrieken van Ford zijn vandaag vervangen door multifunctionele robots en computersoftware. Daardoor zijn bijvoorbeeld de klassieke loketdiensten van de banken vervangen door geldautomaten en elektronisch thuisbankieren. En daardoor zijn ook veel middengeschoolde jobs weggevallen (maar tegelijk zijn er veel hoger geschoolde jobs bijgekomen).
Die trend is onomkeerbaar. De vakbonden bij Carrefour zullen de toename van het aantal winkelende klanten met selfscanners niet kunnen tegenhouden. Die kassa’s zijn trouwens niet het echte probleem bij Carrefour, wel de matige verkoopcijfers. Die zullen niet verdwijnen door de selfscan af te schaffen.
Aalmoezenier
Schenk een gedetineerde eens een bijbel
‘God is erg aanwezig in de gevangenis’
In Brussel is een ‘bijbelinzamelactie’ gestart, want steeds meer gevangenen vragen om een bijbel in hun cel. ‘Mensen voor wie de grond onder hun voeten is weggezakt, zijn bij uitstek zoekende naar een houvast’, zegt aalmoezenier Leo De Weerdt.
Eline Bergmans
Op verschillende plaatsen in Brussel staat een ‘bijbelbox’, waarin bijbels worden verzameld om uit te delen aan gedetineerden. Het is een initiatief van de Brusselse kerkgemeenschap die iets wilde doen voor de Brusselse gevangenen. ‘Zowel het Nieuwe Testament, Oude Testament als de Psalmen zijn welkom, en liefst in zo veel mogelijk verschillende talen’, zegt Leo De Weerdt, al achttien jaar aalmoezenier in verschillende gevangenissen. Vandaag werkt hij in ed gevangenis van Sint-Gillis.
Is er een verhoogde vraag naar bijbels in onze gevangenissen?
De Weerdt: ‘Voor bijbels in het Nederlands of Frans kunnen gedetineerden nog wel terecht in de gevangenisbibliotheek. Maar voor Oost-Europeanen, die nog vertrouwder zijn met de Bijbel, is er geen alternatief. Nochtans behoort het uitoefenen van de levensbeschouwing tot een van de weinige rechten die een gedetineerde nog heeft. Door een bijbel aan te bieden in hun eigen taal, geef je gevangenen een stukje menswaardigheid. Vandaar onze oproep om bijbels in verschillende talen in te zamelen.’
Zijn de bijbels bestemd voor gedetineerden die zich in de gevangenis bekeerd hebben? Of waren ze al gelovig?
‘We richten ons in eerste instantie op gelovigen. Anderzijds is de gevangenis ook een plek waar levensvragen naar boven komen. Er is sowieso veel interesse in boeken over psychologie en filosofie. De Bijbel sluit daarbij aan. Toch vind ik ‘bekeren’ een verkeerd woord. We geven onze visie vanuit christelijk perspectief, maar het is niet zo dat wij zieltjes proberen te winnen. Het is eerder een vorm van begeleiding om een moeilijke periode te overbruggen.’
Uit cijfers van Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) blijkt dat een gevangene per jaar hooguit tien uur psychologische begeleiding krijgt. Daardoor is de wachtlijst voor een psycholoog soms langer dan de straf. Vult een aalmoezenier die leemte op?
‘Dat zou best kunnen. Als aalmoezenier merk ik hoeveel nood er is aan psychologische begeleiding, maar uiteraard doen we niet hetzelfde als een psycholoog. Aalmoezeniers maken geen plannen voor de toekomst en praten ook niet over de feiten. Wat we wel doen, is proberen de mens te erkennen die voor ons staat. Terwijl religie en levensbeschouwing in het gewone leven tot de privésfeer behoort of zelfs naar een zijspoor wordt geduwd, is het in de gevangenis wel een thema. Mensen voor wie de grond onder hun voeten is weggezakt, zijn bij uitstek zoekende naar een houvast, naar een kader. Om het met een boutade te zeggen: God is erg aanwezig in de gevangenis.’
Komt de Bijbel vaak ter sprake in uw gesprekken met gedetineerden?
‘Dat is afhankelijk van het initiatief van de cliënt. Ik merk dat Afrikanen en Oost-Europeanen vaak goed vertrouwd zijn met de Bijbel. Ze grijpen dikwijls terug naar verhalen uit het evangelie. Thema’s uit de Bijbel zoals uitsluiting, zonde en marginaliteit kunnen ook een spiegel zijn.’ ‘Mensen die minder vertrouwd zijn met de Bijbel kunnen de verhalen dan weer ontdekken vanuit een nieuwsgierigheid. U mag niet vergeten dat gevangenen veel tijd hebben. Sommigen zitten 24 uur op 24 in hun cel. Ik moedig hen sowieso aan om goede romans te lezen. Elk goed verhaal kan iets losmaken.’
Hoeveel gedetineerden bezoekt u? En hoe vaak ziet u hen gemiddeld?
‘Soms zie ik tien gedetineerden per dag, soms maar vier of vijf. Soms kan een gesprek lang duren, soms is het veel korter. Vroeger heb ik in de gevangenis van Brugge gewerkt, waar veel langdurig gestraften zitten. Daar merk ik dat op de lange duur de behoefte aan een aalmoezenier kleiner wordt. In de gevangenis van Sint-Gillis, waar de meeste gedetineerden maar enkele maanden verblijven, is het traject korter en intensiever. Sommige gedetineerden willen je het liefst iedere dag zien. Zelfs al weten ze heel goed wat ze gedaan hebben, dan nog is er veel angst en radeloosheid. Veel gedetineerden zijn er volledig overstuur.’
Houdt u na de opsluiting contact? Blijft God in het leven van ex-gedetineerden?
‘Het is niet de bedoeling dat we na de opsluiting nog contact houden. Voor mij is de vraag of God in hun leven blijft ook niet relevant. Ik vind het belangrijker dat iemand zich herkent in de Bijbel, of dat ze er iets in vinden dat hun levensvragen verheldert.’
Wie een bijbel wil doneren, kan die ook opsturen naar de Vlasfabriekstraat 14, 1060 Brussel. Meer informatie op www.kerknet.be. De actie loopt tot Pinksteren, zondag 20 mei.
Getuigenis
Neen, je hoeft niet bejaard te zijn om reuma te krijgen
‘Jonge mensen hebben geen reuma. Die pijn zit tussen je oren, zei de dokter’
Reuma is een (vaak) onzichtbare maar pijnlijke aandoening. ‘Als ik als 26-jarige zeg dat ik reuma heb, dan zeggen ze: “Maar dat is toch een ouderdomsziekte?”’ Twee twintigers getuigen over hoe zij leven met hun chronische aandoening.
Sylvie Van Ginneken
‘Niet uitstellen, je arts bellen.’ Met die slogan trapt Reumanet een nieuwe campagne af om reuma onder de aandacht te brengen. De organisatie stelt vast dat veel Belgen te lang aarzelen om naar de dokter te gaan, wanneer ze klachten hebben die mogelijk op reuma wijzen. Een op de vijf Belgen ervaart ooit in zijn leven reumatische klachten. Vijf procent onder hen lijdt aan een ernstige, chronische vorm van de aandoening die het dagelijks functioneren belemmert.
Tegelijkertijd wil Reumanet enkele fabeltjes over de aandoening uit de wereld helpen met onder meer een informatieve tentoonstelling. Een van de meest hardnekkige verhalen is dat reuma een ouderdomsziekte is, terwijl ze evengoed bij kinderen kan worden vastgesteld.
Twee twintigers met reuma getuigen over hoe zij omgaan met hun aandoening en hoe ze aan hun omgeving uitleggen dat je niet hoogbejaard hoeft te zijn om met de ziekte geconfronteerd te worden.
Inneke (26): ‘Was blij dat pijn niet tussen mijn oren zat’
‘Ik was twaalf jaar toen ik merkte dat ik tijdens het paardrijden geen vuisten meer kon maken met mijn handen. Mijn vingers sluiten, lukte ook niet meer. Het deed geen pijn, maar we gingen wel naar de dokter omdat het mij stoorde tijdens het paardrijden. Maar er werd niets mee gedaan. Na een tijdje werden de klachten erger en deden mijn handen en vingers pijn. Nog wat later voelde ik dezelfde pijn in mijn polsen, mijn knieën en mijn enkels.’
‘De dokter zei dat het geen reuma kon zijn. “Kinderen en jonge mensen krijgen geen reuma: die pijn zit tussen je oren”, zei hij.’
‘Zeven jaar later, toen ik 19 jaar was, werden we uiteindelijk naar een reumatoloog doorverwezen. Die vertelde ons dat ik juveniele idiopathische artritis heb, oftewel kinderreuma. Dat is de meest voorkomende vorm van reuma bij kinderen. Toen ik die diagnose hoorde, had ik een dubbel gevoel. Ik was blij dat ik wist waar al die pijn vandaan kwam en dat het niet tussen mijn oren zat. Maar ik was ook kwaad, want als we zeven jaar eerder met een behandeling zouden zijn gestart, was het zo erg niet geweest.’
‘Eerst kreeg ik medicatie waar ik ongelooflijk ziek van werd, en heel veel cortisone. Daar zijn we mee gestopt. Nu neem ik wekelijks een dosis Ledertrexate. Door dat medicijn heb ik minder pijn en ga ik minder snel achteruit. Mijn gewrichten raken minder snel beschadigd en de ontstekingen worden ook vertraagd en zijn minder hevig. Omdat Ledertrexate de lever aantast, moet ik ook dagelijks extra foliumzuur innemen om dat te voorkomen. Cortisone heb ik het afgelopen anderhalf jaar niet meer nodig gehad: zalig.’
‘Ook al gaat het nu beter: ik besef dat mijn ziekte chronisch is en dat alles gewoon trager achteruitgaat. Maar ik kan alles doen wat ik ook echt wil doen in mijn dagelijkse leven. Ik werk nu tussen de paarden, wat mijn passie is. Een paar jaar geleden heb ik een tijdlang in een magazijn van een supermarkt gewerkt, maar dat zware heffen, dat gaat niet. Ik moet oppassen met mijn rug, bijvoorbeeld.’
‘Ik heb nooit problemen gehad met mensen die het raar of belachelijk vonden dat ik reuma heb. Het enige wat ik vaak moet uitleggen, is dat reuma geen ouderdomsziekte is. Mensen gapen mij dan aan: “Allez, zo jong! Dat kan toch niet!” Maar na een korte uitleg begrijpen ze het wel. Verder trek ik mij daar niets van aan. Zolang deze medicijnen werken – ik hoop mijn leven lang – doe ik wat ik kan en wat ik graag doe: dat is het allerbelangrijkste.’
Tim (26): ‘Niet schamen om aan te geven wat je kunt en wat niet’
‘Ik deed niet veel aan sport omdat ik altijd wel ergens pijn had. Beurtelings ontstaken mijn gewrichten op verschillende plekken. Toen ik op mijn 23ste de diagnose psoriasis artritis kreeg, had ik daar een dubbel gevoel bij. Ik dacht: “Ja, goed, nu kan ik geholpen worden en nu kunnen ze beginnen met mijn pijn weg te nemen.” Maar ik dacht evengoed: “Hier zit ik heel mijn leven mee.”’
‘Na die diagnose moest ik meer dan vijftig pillen per week slikken om te kijken welke medicijnen werken en om te zien of ik daardoor in aanmerking kwam om duurdere medicijnen terugbetaald te krijgen. Nu slik ik nog wekelijks vier à vijf pillen, en om de twee weken geef ik mezelf een injectie. Voorlopig werken deze medicijnen goed en mogelijk doen ze dat heel mijn leven. Toch is het afwachten of dat ook zo is.’
‘Ik voel mij niet beperkt in mijn functioneren. Ik kan zonder probleem wandelen en fietsen. Gaan lopen, dat moet ik niet doen. Dan ben ik kapot na een kilometer en heb ik nog twee dagen pijn. Ook bij kouder weer voel ik het allemaal wat harder, maar het valt best mee. Uiteindelijk moet je weten wat je zelf kunt. Ik weet dat ik beter geen partijtje voetbal speel, een trekking in de Alpen doe of vier dagen aan een stuk op een festivalweide ga staan. En dat vind ik niet erg.’
‘Ik krijg vaak te horen dat mensen denken dat reuma een ouderdomsziekte is. Campagnes om beter te begrijpen wat reuma precies inhoudt, vind ik een goed idee. Zelf vind ik het belangrijk dat reumapatiënten zich niet schamen en op voorhand kunnen aangeven wat ze wel en niet kunnen. Zo kom je niet voor voldongen feiten te staan. Mijn werkgever weet bijvoorbeeld dat ik reuma heb. Niet dat hij dat hoeft te weten voor mijn zittende job op kantoor, maar toen we op teambuilding gingen mountainbiken, konden we daar open over praten. Het is me trouwens gelukt hoor, dat mountainbiken. Maar nog meer dan dat moest het echt niet zijn.’
hulp
Problematisch perfectionisme
Zelfhulpboek voor studenten die zich te veel druk opleggen
Wat betekent té perfectionistisch zijn? En wat doe je eraan? Studentenbegeleiders Isabelle Vloeberghs en Sara Backx (Universiteit Antwerpen) schreven het boek Prettig perfect? over studenten, die dagelijks in de problemen komen door hun drang naar perfectie.
Britt Peeters
‘De laatste jaren kregen we op onze dienst steeds meer aanmeldingen van studenten met problemen als gevolg van perfectionisme’, legt Vloeberghs uit. ‘Eerst hadden we niet meteen door dat perfectionistisch zijn een groot issue was. We vertelden hen dat ze moesten proberen om de lat voor zichzelf iets lager te leggen, en we hoopten dat de kous daarmee af was. Maar al snel bleek dat het om een hardnekkige problematiek ging. Velen onder hen hadden faalangst, stress en ook depressies.’
‘Te perfectionistisch zijn, is een vereenzamend en isolerend probleem omdat de persoon anderen begint te zien als concurrent, saboteur of strenge beoordelaar. Bovendien maakt het je ook erg kwetsbaar. Voor een te perfectionistische student stort bij één slecht examen de hele wereld in. Zo staan ze emotioneel onder grote druk.’
Tips
Met Prettig perfect? bieden de twee therapeuten een werkboek aan voor studenten en jongeren die door het bos de bomen niet meer zien. ‘We kaderen de problematiek en geven informatie, maar geven ook tips en opdrachten. Zo proberen we hen uit hun isolement te halen, de lat voor zichzelf lager te laten leggen en hen te laten nadenken over wat ze écht belangrijk vinden.’
Welke opdrachten? ‘Eens te laat komen in de les bijvoorbeeld, of een keer zonder make-up naar de winkel gaan. Voor een keer bewust in de fout gaan of af en toe een beetje minder je best doen, door een uurtje minder te studeren. Zulke dingen kunnen allemaal helpen. Waarschijnlijk volgen er dan schuldgevoelens, maar ook daar leren we hen in het werkboek mee omgaan. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat de studenten van zichzelf een je-m’en-foustist maken, want dat werkt ook niet.’
‘Perfectionisme kan een positieve eigenschap zijn, maar wanneer er overdreven wordt, schuilt er gevaar’, besluit Vloeberghs.
Getuigenis
Freya Pols (26) uit Antwerpen is zo’n studente die al jarenlang kampt met faalangst ten gevolge van een te perfectionistische persoonlijkheid. Vooral in de lagere en middelbare school had ze moeizame momenten. ‘Als ik tijdens een test niet 100 procent zeker was van een antwoord, vulde ik het gewoonweg niet in’, vertelt ze. ‘Ik schrijf, zeg, of doe liever niets, dan dat het fout is. Het moét perfect zijn.’
Niet alleen op school, maar ook in het dagelijks leven ondervindt Freya moeilijkheden. ‘Ik durfde vroeger niet naar de bakker of dokter gaan omdat ik bang was om foute vragen te stellen.’
Ondertussen kan Freya al beter om met haar situatie, dankzij mindfulness, trainingen en behulpzame lectuur. ‘Maar de stress komt vaak terug’, klinkt het. ‘Ik probeer tegen mijzelf te zeggen dat ik niet te veel mag nadenken en gewoon moet doen. Dat werkt wel, maar niet altijd. Het is ongetwijfeld eigen aan mijn persoonlijkheid, maar ik merk dat ook mijn gezinsleden er in mindere mate last van hebben. Misschien wordt perfectionisme onbewust aangeleerd.’
Fotoverhaal
Landscape Photographer of the Year
De mooiste landschappen
Sommige foto’s lijken haast onwezenlijk. Maar zo mooi kan de natuur dus zijn. Dit zijn de winnaars van The International Landscape Photographer of the Year. Meer info vindt u hier.
wetenschap
Genen nog actief na de dood
‘Er is leven na de dood’
Het is niet omdat ze het sein krijgen dat we dood zijn, dat alle cellen in ons lichaam er meteen mee ophouden. Integendeel. En dat zou politiemensen kunnen helpen om te bepalen hoe lang iemand al overleden is.
Pieter Van Dooren
Wanneer we precies dood zijn, daar bestaat in de wetenschap geen twijfel over: als onze hersencellen ermee stoppen. Dat is onomkeerbaar. Maar als het door machines van zuurstof en voedsel wordt voorzien, kan de rest van ons lichaam nog een tijdje doorgaan, zodat organen nog overgeplant kunnen worden. Al is dat een kwestie van uren, want we zijn nog lang niet in staat om onze cellen alle signalen te geven die ze nodig hebben om te weten dat ze meedraaien in een goed lopend, levend, geheel. Uiteindelijk stoppen ze en zet de afbraak in.
Genen worden actiever vlak na dood
Maar eerst worden een reeks genen in onze cellen meer actief, melden wetenschappers in het vakblad Nature Communications. Om het niet te eenvoudig te maken, is dat in elk van de 36 types weefsel die ze onderzochten weer anders. Niet alleen worden andere genen in gang gezet, maar ook op andere tijdstippen. Al is er in veel weefsels wel een activiteitspiek te zien zo’n zes uur na de dood.
De onderzoekers namen bij 540 lijken dezelfde 36 weefselstalen, tussen 17 minuten en 29 uur na de dood. Ze hadden eveneens bloedstalen genomen, kort voor de dood (iedereen had ingestemd met het onderzoek). De vorsers keken welke genen in het DNA onlangs waren afgelezen en omgezet in een RNA-afschrift dat naar de eiwitmachines in de cel ging om daar uitgevoerd te worden.
De cellen reageerden zeer duidelijk op de dood. In veel gevallen door processen in gang te zetten om hun stijgend zuurstofgebrek op te vangen. Spiercellen deden dat het eerst en het meest intensief, maar hersencellen dan weer niet. Die waren er immers per definitie al mee gestopt toen de persoon dood werd verklaard. In de dikke darm veranderden nog ruim zeshonderd genen hun activiteit.
Nog duizenden lijken nodig
Al bij al schieten nog een paar duizend genen in actie na de dood. Het type weefsel en de tijd sedert overlijden bepalen cel per cel welke dat zijn. Maar er spelen nog een hele reeks andere factoren mee, zoals de precieze doodsoorzaak, de temperatuur van de omgeving, maaginhoud en noem maar op. Het is nog lang niet duidelijk welke rol die allemaal spelen. Daarvoor zijn duizenden lijken nodig, onder zeer veel gedocumenteerde omstandigheden. Zo ver is de wetenschap nog niet.
Maar uit hun beperkte onderzoek leiden de vorsers wel af dat het mogelijk moet zijn om uit het specifieke patroon van de RNA-afschriften af te leiden hoe lang iemand al gestorven is. Monsters nemen van 36 weefsels zal in de praktijk onmogelijk zijn, maar met 5 moet je er ook al komen, schatten ze. De meest veelzeggende weefsels waren vetweefsel, onderhuids weefsel, en stukjes long, schildklier en huid.
Onzinresultaten vóór de dood
Ze konden een formule opstellen die bij hun 540 proefpersonen een ‘tijdstip van overlijden’ opleverde dat nauwkeurig overeenkwam met de werkelijkheid. Of een formule mogelijk is voor mensen die langer dan een dag dood zijn, weten ze nog niet, maar ze vermoeden van wel – na meer onderzoek. Voor alle zekerheid stopten ze ook het genenpatroon uit de bloedstalen vóór de dood in hun formule. Daar kwamen alleen onzinresultaten uit. Gelukkig maar, anders hadden ze een probleem gehad.
Wat ze voorlopig nog niet weten, is hoeveel van de veranderingen die ze zien echt toe te schrijven zijn aan wat de cellen doen na de dood, en hoeveel het gevolg zijn van de huidige analysemethoden, waarbij ze de cellen moeten kapotmaken.
de toekomst
Drones helpen ons misschien uit de file
Vliegende auto bestaat (maar mag niet vliegen)
Een auto waarmee je ook kunt vliegen: tot nu toe was het pure fantasie. Maar als het van de Nederlandse firma Pal-V afhangt, is de vliegende auto dit jaar nog een feit. Alleen wil de wetgever nog niet echt mee.
Guido Cloostermans
De droom staat straks op het autosalon
Autoplane, Airphibian, Arrowbile en ConvAirCar ... Door de jaren heen luisterden vliegende auto’s naar veelbelovende namen. Ze hadden één ding gemeen: ze reden wel, maar raakten zelden van de grond. Toch is de droom nooit helemaal weggeweest en als het van het Nederlandse bedrijf Pal-V afhangt, kunnen we straks effectief de lucht in.
Hun vliegende auto is het resultaat van ruim tien jaar ontwikkelingswerk en wordt op het komende autosalon van Genève voorgesteld aan het grote publiek. Het voertuig zou voldoen aan alle richtlijnen voor het wegverkeer en voor de luchtvaart. Als alles goed gaat zou het tuig volgend jaar de lucht in kunnen, zowel in de Verenigde Staten als in Europa. Om ermee te rijden, heb je een rijbewijs nodig. Om ermee te vliegen een vliegbrevet.
Hoe werkt de Pal-V (en wat heeft hij nodig)?
De Pal-V is een driewieler met twee Rotax-vliegtuigmotoren, een duwpropeller aan de achterkant en een rotor op het dak. De duwpropeller zorgt voor de voortbeweging, de rotor maakt dat het toestel stijgt. De rijdende auto deed zijn eerste geslaagde vlucht al zo’n vijf jaar geleden. De ontwerpers zijn er dus van overtuigd dat het toestel werkt zoals het hoort.
Om op te stijgen heeft de Pal-V een startbaan nodig van 180 meter. Om te landen volstaat 30 meter. De ombouw van vliegtuig tot auto en andersom duurt vijf tot tien minuten. Omdat de Pal-V gehomologeerd wordt als driewieler, kon bespaard worden op crashtests. Hij heeft ook geen airbags. Die zouden geactiveerd kunnen worden bij een harde landing.
Als de productie eenmaal op punt staat, kost de Pal-V 299.000 euro voor het instapmodel. In eerste instantie wordt alleen een volledig uitgeruste versie geleverd voor 499.000 euro, plus belastingen.
De Nederlandse Pal-V is vergelijkbaar met het Slovaakse AeroMobil. Het bedrijf van de excentrieke ondernemer Juraj Vaculik begon in 2010 met de ontwikkeling van een vliegende auto en is inmiddels aan zijn tweede generatie toe. Vaculik vezekerde zich van de steun van de Slovaakse regering en van het Franse Dassault, en haalde de expertise binnen van Antony Sheriff, voormalig managing director van McLaren.
Eén probleempje: het mag niet
Van A na B zoeven zonder in de file te staan, ligt dus binnen handbereik. Of toch niet. Wie vandaag in België een vliegende auto koopt, kan daar namelijk niet veel mee. Woordvoerder Sven Heyndrickx van de FOD Economie is formeel: ‘Je mag zo’n vliegende auto kopen. Als hij gehomologeerd raakt, mag je er mee rijden, maar je mag er niet mee vliegen.’
‘Voor vliegende auto’s of rijdende vliegtuigen is er momenteel nog geen wettelijk kader’, legt Heyndrickx uit. ‘Om te beginnen moet zo’n toestel kunnen bewijzen dat het veilig kan vliegen. Hoe meer je er bovendien over nadenkt, des te meer problemen zich aandienen. Waar kan zo’n toestel opstijgen en landen?’
Een en ander betekent volgens Heyndrickx niet dat er op termijn geen wettelijk kader gecreëerd kan worden voor dit soort voertuigen. ‘Voor drones is er nu ook een wettelijk kader’, zegt hij.
Concurrentie van drones
Of de vliegende auto echt een toekomst heeft, valt de betwijfelen. Er is tegenwoordig immers zoiets als de drone. Zo ontwikkelde vliegtuigbouwer Airbus samen met het Italiaanse ontwerpbureau Italdesign het prototype van een drone, die niet alleen twee passagiers kan dragen maar in een mum van tijd kan worden omgebouwd tot een auto. Bestuursvoorzitter Tom Enders van Airbus zei bij de voorstelling in maart vorig jaar in Genève dat het luchtruim immers nog altijd wordt onderbenut. In de VS wordt al geruime tijd nagedacht over zogenoemde highways in de lucht op beperkte hoogte.
Met de komst van de drone is de vliegende auto misschien wel een doodgeboren kind en heeft de auto van de toekomst geen wielen, maar vier kleine propellers. Zo heeft de bekende producent van drones Ehang al een toestel klaar voor personenvervoer en investeerde miljardair en medeoprichter van Google, Larry Page, 100 miljoen dollar in Kitty Hawk, een bedrijf dat drones ontwikkelt voor individueel transport en recreatie. Wielen zijn daarbij niet langer nodig.
primeur
Thierry Langer uit de Oostkantons trekt naar Winterspelen
Langlaufer, omdat het niet lukte in het biatlon
Waar heb je in dit land de grootste kans op wintersporters? In de Oostkantons toch, de plek waar er het meeste kans op sneeuw is. Thierry Langer is een van hen. Hij gaat morgen op de Winterspelen langlaufen.
Diederik Van Vaerenbergh
Thierry Langer, een 26-jarige kerel uit Elsenborn, is de eerste Belgische langlaufer ooit die deelneemt aan de Olympische Spelen. Een kwarteeuw geleden was er Pascal Parmentier, die grossierde in de nationale titels in de discipline, maar hij miste de Spelen net.
Dus gaat de eer naar Langer, niet alleen de eerste Belgische langlaufer op de Winterspelen, maar ook de allereerste Duitstalige Belg. Daarbij houden we even geen rekening met Michael Rösch, die eerder deze week al deelnam aan de biatlon in Pyeongchang. Rösch is een tot Belg genaturaliseerde Duitser.
Thierry Langer dus, in 1991 geboren in Malmédy en lid van de skiclub van Elsenborn, dat u allicht vooral kent uit de weerberichten van het KMI als het gaat om de laagste temperaturen die in België worden opgetekend. Langer heeft een universitair diploma in de chemie, dat hij haalde aan de universiteit van het Duitse Clausthal en komt uit een sportieve familie. Zo speelde zijn broer ooit voor de nationale ploeg in het handbal. Thierry zelf werd langlaufer en biatleet. Voor de Spelen dwong hij een plaats af op de 15 kilometer. De wedstrijd morgen (start om 7 uur Belgische tijd) is zijn enige, het startrecht op de andere langlauf-disciplines zat er niet in. Nipt gemist, met drie puntjes.
De Belgische persaandacht voor Langer komt vooral van Grenz-Echo. Niet verrassend, want dat is ook de enige Duitstalige krant in dit land. ‘Ik ben fier mijn regio te kunnen vertegenwoordigen, ze zijn blij dat iemand van hen op de Winterspelen zit’, zegt Langer in de krant. ‘Ik weet dat ze in mijn regio massaal achter me staan’, voegt hij daar in Le Soir aan toe. ‘Ik hoop een bron van inspiratie te zijn voor de jongeren, zodat ik hen kan doen inzien dat iedereen de Olympische Spelen kan halen.’
Op naar Peking 2022
Het bizarre is dat Langer eigenlijk een biatleet is, maar in die disciplines haalde hij de olympische kwalificatie niet. Wel in het langlaufen dus, de basis van biatlon – en nu doen we even een beetje neerbuigend: biatlon is eigenlijk langlaufen waarbij je af en toe even moet stoppen om met een geweer een paar schoten te lossen, en waarbij je vooral tijd verliest als je een keer naast de roos mikt.
Ja, zegt Langer, het doet pijn dat hij op de Olympische Spelen niet mee mag doen in zijn lievelingsdiscipline. Maar als pure amateur is hij al lang blij om de Spelen te kunnen meemaken. Dat hij geen persoonlijke coach bij zich heeft en zich moet behelpen met die van de biatleten? ‘Ach ja, logisch, zij zijn met een grotere groep. Ik heb geen reden om te klagen, er wordt goed voor mij gezorgd.’
Sinds 1 februari bereidt hij zich in Zuid-Korea voor op de wedstrijd, maar al te hoge verwachtingen heeft hij niet. ‘Een plaats bij de eerste helft zou al een succes zijn’, beseft Langer. ‘Als deelnemer uit een exotisch wintersportland als België moet je realistisch zijn. De nadelen dat je niet constant op sneeuw kunt trainen, zijn immens groot.’
Pyeongchang is voor Langer niet het eindpunt. ‘We moeten nu al werken aan de Winterspelen van Peking, over vier jaar’, zegt hij. ‘Met onder meer Michaël Rösch en Florent Claude hebben we een goede basis. In 2022 moeten we een estafetteteam in het biatlon aan de start kunnen brengen.’
Fotoverhaal
Selfies op de Winterspelen
Zijn we in beeld?
Je bent maar echt op de Winterspelen geweest als je er een foto van hebt. Wie kan deze atleten dan ook kwalijk nemen dat ze zichzelf willen vereeuwigen op hun smartphone.
DE MENING
MARC REYNEBEAU IS REDACTEUR VAN DEZE KRANT
Zoek een alternatief
Vandaag had De Lijn een helder advies voor ons allen: reken niet op tram of bus, ‘zoek een alternatief’. En de website van onze krant berichtte verder nog: ‘Houd er dus rekening mee dat u ondanks “groen licht” op de website van De Lijn toch mogelijk tevergeefs op een bus wacht.’
Om volledig te zijn: het ging erover dat morgen het personeel van De Lijn gaat staken. Maar bij trouwe gebruikers van bus en tram is niet veel cynisme nodig om dan te bedenken dat die adviezen ook zeer van pas komen op dagen waarop helemaal niet wordt gestaakt.
Ze hoeven die raad niet, ze hebben zelf al genoeg ervaren dat het weleens ‘tevergeefs’ wachten is op tram of bus, en dat informatie ofwel ontbreekt, ofwel niet te vertrouwen is. Om het dan nog niet te hebben over al die inmiddels afgeschafte diensten, de manke en soms absurde informatica, of die gruwelijke – en onveilige – reclame waarmee de ramen van voertuigen steeds vaker worden afgeplakt.
De vakbonden staken tegen de plannen waarmee de directie De Lijn kennelijk wil voorbereiden op de liberalisering in 2020. Dat zal wel ‘moeten van Europa’, maar het is misschien een goed idee om dat toch nog eens rustig te overwegen. Wat een raar dogma ook, om ervan uit te gaan dat alleen ‘de markt’ per definitie garant staat voor service, efficiëntie en de juiste prijs-kwaliteitverhouding.
Maar het moet gezegd: de Vlaamse regering ontzegt De Lijn, als overheidsbedrijf, de kans om het tegendeel te bewijzen. Het hoeft voor haar allemaal niet zo nauw te luisteren. Ook u, tram- en busreiziger, hoeft niet te hoog van de toren te blazen. In haar beheersovereenkomst vindt de regering het al oké als 70 procent van de gebruikers een tevredenheidsscore van 70 procent geeft.
Theoretisch kan dat, in het slechtste geval, eindigen in een eindscore van 49 procent. En nog zullen de Vlaamse openbaarvervoersgebruikers daar volgens hun regering vrede moeten mee nemen. Wie moppert daar weleens over een om zich heen grijpende ‘zesjescultuur’? O ja, dat was de Vlaamse minister-president.
De reden is bekend: politici nemen zelf nooit tram of bus. En niet alleen zij. Want neem nu die staking. Ze is al begin deze maand aangekondigd, maar sindsdien hebben de media er, tot gisteren, amper over bericht.
Het contrast is groot met die andere actuele mobiliteitskwestie, de middenstrookrijders. Een probleem, oké, maar toch een mineur probleem. Het heeft minder te maken met mobiliteit dan met individueel verkeersgedrag en andermans ergernis daarover. En zo weten we voor welke ergernissen politici het oor te luisteren leggen en welk ongerief ze hautain wegwuiven als gezeur van het duo Statler en Waldorf uit The Muppet Show.
?
Serieus?
verhalen die bizar genoeg echt waar zijn
School van prinses Amalia zit vol
Het is u ongetwijfeld niet ontgaan dat de Nederlandse kroonprinses Amalia, dochter van Willem-Alexander, haar middelbare schoolopleiding zal verderzetten in China, meer bepaald in Changshu. Vermits we allemaal het beste willen voor onze kinderen, en we ervan kunnen uitgaan dat het Nederlandse koningspaar wel even heeft nagedacht vooraleer het een beslissing nam, lijkt het de perfecte school. Helaas voor wie ideeën kreeg: nu het nieuws is uitgelekt, zit de school vol. Tot en met 2020, las De Telegraaf. En kennen ze daar op de redactie plots Chinees? Neen, de mededeling staat zelfs in het Nederlands op de website.
Smurf aan de haal met auto’s
In Bocholt (Limburg) werden eerder deze week drie gestolen auto’s zwaar beschadigd teruggevonden. De politie onderzoekt of een als smurf verklede persoon achter de diefstallen zit. Van één ervan zijn er beelden, waarop een jongeman is te zien die zich onherkenbaar had gemaakt door zich te verkleden als een blauwe kabouter. Of misschien kwam de dief net van een carnavalsfeestje, dat kan ook.
De jonge dief weze gewaarschuwd: de erven van Peyo hebben niet graag dat argeloos wordt omgesprongen met de creatie de tekenaar.
Henrik wil verstrooid worden in de paleistuin
83 is de Deense prins Henrik, echtgenoot van koningin Margrethe geworden. De prins, die niet wars was van ophefmakende standpunten, liet jaren geleden al weten dat hij niet bij zijn vrouw wenste begraven te worden. In zijn testament staat wat hij dan wél wilde.
De begrafenis van Henrik, ook wel bekend als Henri Marie Jean André de Laborde de Monpezat, heeft dinsdag plaats. Het wordt geen staatsbegrafenis, op zijn verzoek. De as van de gemaal van de koningin wordt nadien in twee delen verstrooid. De helft in de Deense zeewateren, de andere helft in de paleistuinen van Fredensborg, waar de Deense koninklijke familie geregeld verblijft.
Een zinkgat in Rome is altijd iets groter
In de herfst van vorig jaar was het groot nieuws in ons land: de zinkgaten van Brussel. Het zijn wegen die instorten, omdat hun fundering – vaak door een lekkende waterleiding – is weggespoeld.
Nu heeft Rome er ook eentje en het is een groot exemplaar, signaleert The Local. Tien meter diep was het, zeven wagens vielen naar beneden en meer dan twintig gezinnen moesten in veiligheid worden gebracht. De oorzaak wordt gezocht in het feit dat sinds oktober een deel van de getroffen wijk wordt gesloopt om plaats te maken voor nieuwe gebouwen. Komt daarbij dat het de voorbije dagen zwaar geregend heeft in de Italiaanse hoofdstad.
‘Zwijg als je spreekt!’
Anderlecht-speler Olivier Deschacht is door zijn coach Hein Vanhaezebrouck voor onbepaalde tijd naar de B-kern verbannen. Reden: zijn negatieve houding.
Deschacht: ‘Ik beken, door de slechte resultaten heb ik de laatste tijd misschien wat veel lopen mopperen.’
Vanhaezebrouck gromt: ‘Als je het maar beseft. Mijn spelers een bende losers, levende lijken, leeglopers, sukkels, lamzakken noemen? Ik mag dat, jij niet.’
‘Ik weet het coach, excuus.’
‘Nee, je weet het niét, omdat je zelf een van die leeglopers, sukkels en lamzakken bent. Een onaangenaam, zuur, nukkig ettertje en een roddelkont bovendien. Dát ben je.’
‘Helemaal correct, coach.’
‘De enige die hier bij Anderlecht mag zeggen dat deze club vierkant draait en bestuurd wordt door een bende amateurs met straks nog een paljas uit Oostende erbovenop, dat ben ik. Een dooie boel is het hier, zeker geen topploeg.’
Deschacht knikt deemoedig: ‘Ik zal je niet tegenspreken, coach.’
‘Nee, dat doe je beter niet. Ik zit hier opgescheept met een bende zakkenwassers, bloedeloze meelopers, zonder ook maar één leidersfiguur. Niemand in de kleedkamer durft zelfs maar zijn mond open te doen ...’
‘Met alle respect, coach, maar ik heb juist …’
‘Zwijg als je tegen mij spreekt! Of heb je nu ook al kritiek op de coach, misschien?’
‘Totaal niet. Correcte kerel. Streng maar rechtvaardig. Altijd leerrijk om eens mee te praten.’
‘Niet slijmen, Deschacht!’
‘Ik probeer niet negatief te zijn, coach.’
‘Bon, dat is tenminste een begin.’
De speler ziet een sprankel hoop: ‘Mag ik dan misschien binnenkort weer naar de A-kern? Ooit?’
Vanhaezebrouck masseert zijn kin. ‘Wat denk je zelf, Deschacht?’
‘Neen?’
‘Voilà, nu begrijpen we elkaar. Dat is toch positief?’
Beweging.Net wil niet gezien worden als een chihuahua. Topman Peter Wouters legt uit, Peter Dedecker (N-VA) en Mieke Van Hecke (CD&V) gaan erover in debat. Tweede onderwerp is een reportage over grootouders die hun kleinkinderen niet meer mogen zien (omdat de kinderen gescheiden zijn bijvoorbeeld). Echtscheidingsbemiddelaar Eric De Corte geeft duiding. Het laatste onderwerp zijn de struikelstenen in Antwerpen om nazislachtoffers te gedenken.
Eén, 22.20 uur
Van Gils & gasten
Sam Louwyck werd onlangs voor de vierde keer betrapt achter het stuur nadat hij teveel gedronken had. Hij vindt dat hij te zwaar gestraft is, maar wil toch zijn leven beteren. Politierechter Kathleen Stinckens luistert mee. Luk Dewulf en zijn vriendin Inge Wagemakers maakten met ‘Mercy Killing’ een documentaire over hoe en waarom kinderen met een beperking in Oeganda vaak vermoord worden door hun eigen moeder. Chef-kok Seppe Nobels wil feestvierders en clubbers met superfoods een gezond alternatief bieden voor drugs, waarmee ze ook een nachtje door kunnen fuiven. Karlijn Sileghem trekt door Vlaanderen met de monoloog ‘Onnozele’, gebaseerd op een tekst van Bart Moeyaert uit 2002.
Canvas, 23.05 uur
De ideale wereld
Otto-Jan Ham en Thomas Huyghe bekijken de actualiteit op hun manier met Bart Peeters.
NPO2, 23.55 uur
2Doc - Red army
Documentaire over het legendarische Sovjet-ijshockeyteam ‘The Red Army’ en zijn aanvoerder, Slava Fetisov. Die was van 2002 tot 2008 minister van Sport in de regering-Poetin, maar hij is bekender als speler en aanvoerder van het Sovjet-ijshockeyteam, bijgenaamd ‘The Red Army’, dat furore maakte tijdens de Koude Oorlog. Voor de Russen was dit team het bewijs dat het communistische systeem superieur was. Onder leiding van de mateloos impopulaire maar uiterst succesvolle coach Tikhonov werd het team zeven keer wereldkampioen. In 1984 en 1988 won ‘The Red Army’ olympisch goud.
<p>Film</p>
Q2, 20.35 uur
Quantum of Solace (6,6)
Bondfilm met Daniel Craig, Olga Kurylenko, Judi Dench en Giancarlo Giannini. Na het verraad van Vesper Lynd, moet James Bond moeite doen om zijn gevoelens buiten zijn missie te houden. Samen met M ondervraagt hij Mr. White, wiens bekentenissen tot meer inzicht leiden over de complexe afperspraktijken waar Lynd mee te maken had. Een nieuwe ontdekking brengt Bond naar Haïti, waar hij de even mooie als mysterieuze Camille ontmoet.
Vitaya, 20.35 uur
Perfect stranger (5,7)
Thriller met Halle Berry, Bruce Willis, Giovanni Ribisi en Richard Portnow. Onderzoeksjournaliste Rowena Price verneemt dat de machtige directeur van een reclamebureau, Harrison Hill, misschien verantwoordelijk is voor de moord op haar vriendin. Met de hulp van collega Miles Hailey gaat Rowena undercover. Ze geeft zich uit voor Katherine, die als interim in Hills agentschap werkt en voor Veronica, een meisje met wie Hill online flirt. Zo bespiedt Rowena haar prooi van alle kanten, maar ze ontdekt dat zij niet de enige is die van identiteit verandert. Hoe dichter ze bij de waarheid komt, hoe meer blijkt dat mensen bereid zijn ver te gaan om die waarheid te beschermen.
Caz, 20.40 uur
30 minutes or less (6,1)
Actiekomedie met Jesse Eisenberg, Danny McBride, Aziz Ansari en Nick Swardson. De simpele zoon van de burgemeester, Dwayne, wil geld ... en wel zo snel mogelijk. Hij vindt er niets beter op dan een huurmoordenaar in te schakelen om zijn rijke vader te vermoorden en zo zijn geld te erven. Aangezien een huurmoordenaar echter veel te duur is voor Dwayne en zijn kompaan Travis, zoeken ze een andere oplossing. Ze kidnappen Nick, een pizzabezorger in een klein Amerikaans dorpje. Nick krijgt erg weinig tijd om voor de twee amateuristische criminelen een bank te overvallen en dus schakelt hij de hulp in van zijn vroegere beste vriend Chet.
De quoteringen zijn ontleend aan de filmsite IMDb.
Er verschijnen vanavond brede opklaringen en het blijft droog. Vannacht is het lichtbewolkt met in Hoog-België plaatselijk vorming van aanvriezende mist. Vooral ten zuiden van Samber en Maas is er gevaar voor ijsplekken. De minima liggen tussen 4 graden in de Hoge Venen, 0 of 1 graad in het centrum en +2 graden aan zee.
Morgen
Brede opklaringen. Het blijft droog. In de namiddag kan er hoge bewolking verschijnen vanaf de Franse grens. De maxima schommelen rond 8 graden in het centrum van het land, bij een zwakke westzuidwestenwind, later afzwakkend naar zuidoost.
Volgende dagen
Zaterdag hangen er eerst nog wolkenvelden maar al snel wordt het vanaf het westen vrij zonnig. In het zuiden van het land kan er in de voormiddag soms wat lichte winterse neerslag vallen, elders blijft het waarschijnlijk droog. De maxima liggen nog steeds rond 8 graden in het centrum van het land.
Zondag krijgen we eerst opklaringen, maar vanaf het westen neemt de bewolking toe en tegen de avond kan er in het uiterste westen wat lichte regen vallen. In het oosten blijft het nog vrij lang zonnig. Het is vrij zacht met maxima rond 9 graden.
Van maandag tot woensdag is het vaak bewolkt, en vooral op maandag kan er lichte regen of motregen vallen. De maxima schommelen eerst rond 8 graden, maar dalen geleidelijk naar 5 graden op woensdag.